Penelope Ligonier

Penelope Pitt urodziła się w dobrze sytuowanej i szanowanej rodzinie barona Rivers, który tytuł zawdzięczał swej błyskotliwej karierze dyplomaty. Ładna i konwencjonalnie wykształcona była wciąż kwitnąca nastolatką , gdy wydano ją za lorda Edwarda Ligonier.
Małżeństwo skrojone bardziej obietnicą korzyści majątkowej i prestiżu, niż rozkoszy domowych okazało się ze wszech miar niedobrane. Nie przeszkadzało to jednak małżonkom w prowadzeniu bujnego życia towarzyskiego, którego ośrodek znajdował się w ich własnej rezydencji Cobham Park.
Wśród ich znamienitych gości wyróżniał się szczególnie Vittorio Alfieri, włoski dramaturg, którego potomność obwoła ojcem włoskiej szkoły dramatycznej. Między zaniedbywaną przez męża arystokratką a wrażliwym artystą wywiązał się romans. Lord Edward mógł patrzec obojętnie na swą ponętną żonę, ale gdy odkrył jej zdradę z afektowanym cudzoziemcem, potraktował to jak uszczerbek na własnej godności. Urażony w swej męskiej dumie wyzwał rywala na pojedynek , który zakończył się dla Włocha dośc poważnym zranieniem.
Druga winowajczyni miała ponieść jeszcze dotkliwszą karę. Lord Edward wytoczył sprawę rozwodową. Penelope znalazła się w ślepym zaułku . Rozwód oznaczał ruinę finansową i towarzyską, zaś kochanek , którego miała nadzieję poślubić zrejterował. Jako wymówkę podał jej rzekomy przelotny romans ze służącym.
Towarzystwo w Londynie wykluczyło Penelope ze swojego kręgu. Drastycznie ograniczony dochód zmusił Penelope do zmiany trybu życia na skromniejszy. Wiele lat później miała przyznać, iż nie żałuje rozpadu małżeństwa , a wręcz rozpoczynając romans liczyła skrycie , iż doprowadzi on do zerwania więzów , które krepowały ją już od pierwszych dni u boku lorda Ligonier.
Penelope znalazła wreszcie szczęście u boku kapitana Smith, z którym wiodła spokojne życie, dalekie od pretensji wielkiego świata, który osądził ją przed laty.

Lubieżny filozof

Film " Libertyn"otwiera głupawa i sprośna piosenka, która zwiastuje i ostrzega zarazem o charakterze tego wybitnego dzieła. Absurd goni absurd, słynna francuska bezpruderyjność szaleje , a wszystko to podane w manierze nie pierwszej świeżości farsy.
Bohaterowie tej pretensjonalnej ramotki to grupa wolnomyślicieli , której przewodzi Denis Diderot. Choć czas upływa im głównie na wcielaniu w życie rozmaitych konfiguracji miłosnych skrywają sekret, którego znaczenie doceni dopiero potomność : w piwnicach malowniczego chateau tworzona jest bowiem słynna Encyclopédie, ou dictionnaire raisonné des sciences, des arts et des métiers, czyli Encyklopedia. Jej współtwórca i główny redaktor Diderot jest człowiekiem z krwi i kości o wielu słabościach, wsród których pierwsze miejsce zajmują kobiety. Właśnie one ukształtują pogląd filozofa na moralnośc. Zniechęconych zapewniam, że filozofii w tym filmie tyle, co w " Filozofii w buduarze" markiza de Sade.
" Libertyn " jest filmem, na który twórcom najwyraźniej zabrakło pomysłu. Temat ciekawy, bohater niekonwencjonalny, epoka pełna zawirowań , a zaserwowano nam mierną komedyjkę , która nawet wątki erotyczne eksploatuje z nieporadnością filmów dla nastolatków. Miota się między farsą a pretensjonalną afirmacją wolności. Tą ostatnią reprezentuje w filmie Encyklopedia. Jej znaczenie ginie jednak w chórze świń. Dosłownie.